SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Targówek m.st. Warszawy

Książka

W koszyku

oceń

Ogóras : ale jazda! / tekst Eliza Piotrowska ; ilustracje Joanna Gębal. - Poznań : Wilga, [2018]. - 80 stron : ilustracje kolorowe ; 22 cm.

Autor

Piotrowska Eliza. Gębal Joanna.

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Dzieci 6-8 lat

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Autobusy

Gatunek

Opowiadania i nowele

Porywająca czytelnicza podróż fantastycznym Ogórasem! Światła jak denka od butelek, siedzenia jak w starym kinie, kształt parówki albo ogórka... Tak czasem mówią o nim nowoczesne samochody. To prawda, że Ogóras jest zabytkowym autobusem z minionej epoki, ale ma styl i jest niezawodny! Wciągająca dla dziecka, a nieco sentymentalna dla rodzica, opowieść o przyjaźni, przywiązaniu i miłości, sięgająca realiów PRL-u, kiedy to ulice zapełniały nysy, tarpany, ogórasy i syrenki. Niebagatelną rolę w zbudowaniu wyjątkowej atmosfery podczas lektury odgrywają ilustracje Joanny Gębal, wspaniale oddające charakterystyczną estetykę PRL-u. Ogóras. Ale jazda! to książka, która urzeknie nie tylko małoletnich miłośników aut i którą warto mieć w domowym księgozbiorze, zwłaszcza jeśli maluchy często podróżują autem. Wystarczy bowiem je przekonać, że samochody także mogą mieć uczucia, potrafią mówić i czytać, aby nudna jazda zamieniła się w pełną przygód podróż (bez pytań, czy daleko jeszcze).

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

BD12 (Radzymińska 121)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II (1 egz.)

BD52 (Rembielińska 6a)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. II (1 egz.)

(dostępność ok. 15.05.2024)

BD53 (Bazyliańska 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II (1 egz.)

BD65 (Krasnobrodzka 11)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II (1 egz.)

W37 (Smoleńska 94)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Data wydania według: www.empik.com.

Recenzje:

Ogóras jest autobusem z minionej epoki, klasykiem. Inne auta go wyśmiewają, bo nie jest tak smukły jak one. Jednak tylko on potrafi czytać i to do niego przychodzą tłumy, by obwiózł je po mieście. Ogóras uwielbia rodzinę, do której należy, a oni uwielbiają jego. Tylko trochę tęskni za dawną koleżanką, której nie widział już jakiś czas… Ogóras Elizy Piotrowskiej to opowieść, w której bohaterami są auta – zarówno te dawne, (...) jak i współczesne. Główną postacią jest jelcz, autobus z minionej epoki. To jego przygody poznajemy, chociaż w trakcie opowieści dowiadujemy się też nieco na temat rodziny, w której żyje.
Fabuła opowiada o codziennym życiu jelcza. Możemy dowiedzieć się, co robi, jacy ludzie się wokół niego kręcą. Widzimy też, jakie ma relacje z innymi autami. Te nowoczesne wyśmiewają jego wygląd, chwalą się swoimi stylowymi wnętrzami i wykończeniem. Nawet przydomek, jaki ma, dostał od nich. Jednak tylko Ogóras potrafi czytać, czym imponuje innym autom. Jego umiejętność sprawia, że zdobywa uznanie nawet wśród współczesnych aut.
Najwięcej miejsca poświęca się codziennym sprawom, które z pozoru nie są fascynujące. To praca, poznawanie innych aut i rozmowy z nimi. Potem wydarza się coś niecodziennego – wielka wystawa, w której udział bierze Ogóras. Jednak nie tylko to jest niezwykłe – także odwiedziny przyjaciół rodziny sprawiają, że coś się zmienia w rytmie dnia. Są też inne drobnostki, które rozbijają codzienną monotonię. To ciekawe, że autorka zdecydowała się na taką „przyziemność” i „zwykłość”, w których przecież też tkwi magia.
Bardzo podoba mi się wydanie tej pozycji. Styl fontów nawiązuje do lat, w których opisywane auta miały swoje dni chwały. Także ilustracje są piękne. Ich autorką jest Joanna Gębal. Stworzyła ona urocze, ciekawe rysunki, które przyciągają wzrok i sprawiają, że książka jest naprawdę wyjątkowa.
Mam wrażenie, że książka ta trafi bardziej do rodziców niż do dzieci. Niewielu młodszych czytelników będzie wiedzieć, czym jest jelcz, warszawa lub nysa. Owszem, rysunki podpowiedzą im, jak wyglądały te auta, a jednak prawdopodobnie nie poczują oni magii, która może oddziaływać na ich rodziców. Zabrakło mi nieco opisów tych aut, czegoś, co by dało światło na ich niepowtarzalność. Mimo wszystko książka jest naprawdę urocza i miło czyta się o tym, co gnębi auta, dowiaduje, o czym plotkują, gdy nie słyszą ich ludzie i jakie mają marzenia. Jeśli jesteście rodzicami fanów motoryzacji albo chcecie pokazać swoim pociechom samochody, które sami pamiętacie z lat dziecinnych, powinniście poszukać tej książki.